Postaw pierwszy krok na pustyni, ciężki i ciemny jak modlitwa do nicości.
Wyprowadź siebie z ram logiki i znanego.
Stwórz świat tak krystalicznie czysty, że spływać będą po nim zarówno krople radości, łzy i krew. Nie trzymaj się ich kurczowo.
Pozwól, by ogony komet głaskały cię po głowie.
Patrz na rzeczy aż do korzeni.
Cokolwiek spadnie z nieba, zachowaj na wieczność.
Żyj każdym uderzeniem serca i intensywnością zawstydzaj poziomki.
Zjednuj sobie ptaki.
Zaprzyjaźnij z rudym kotem. Człowieka nigdy w przyjaźń nie mieszaj, chyba, że... potrafi posługiwać się ciszą. Jak słowami.
Gdybyś urodziła się raz jeszcze.
